Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Gdańsku zachęca mieszkanki i mieszkańców, do pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia. To oferta dla osób pełnoletnich, odpowiedzialnych i zaangażowanych społecznie. Chodzi bowiem o wspieranie wychowanków pieczy zastępczej, którzy wchodzą w dorosłe życie.
Młody człowiek, który ma opuścić lub już opuścił rodzinę zastępczą bądź placówkę opiekuńczo-wychowawczą, potrzebuje wsparcia na drodze do samodzielności. Obecność życzliwej osoby, która doradzi w życiowych kłopotach, zmotywuje do działania i podpowie najlepsze rozwiązania, jest wówczas kluczowa. Osoby chcące pełnić funkcję opiekuna usamodzielnienia, proszone są o skontaktowanie się ze specjalistkami i specjalistami Zespołu Usamodzielnień Wydziału Pieczy Zastępczej, tel.: 58 342 31 72 (czynny w godz. pracy Ośrodka). Służą oni szczegółowymi informacjami m.in. o procedurze powołania opiekuna, także na miejscu – w budynku MOPR przy ul. K. Leczkowa 1 A, w pokoju nr 112. Tematyczne wiadomości dostępne są również na stronie internetowej Ośrodka.
Akceptacja wychowanka niezbędna
Opiekunem usamodzielnienia może być m.in. osoba tworząca rodzinę zastępczą, prowadząca rodzinny dom dziecka lub koordynator rodzinnej pieczy zastępczej. Funkcji podejmują się też np. pracownicy socjalni, wychowawcy, psychologowie z placówek opiekuńczo-wychowawczych bądź nauczyciele. Opiekunem usamodzielnienia może być także inna osoba, wskazana przez młodego człowieka. Ważne jest, aby wychowanek pieczy zastępczej ją akceptował, darzył zaufaniem.
Doświadczenie i mądrość życiowa
Opiekun usamodzielnienia pomaga młodemu człowiekowi zwłaszcza w kwestiach związanych z załatwieniem rozmaitych formalności w urzędach. Opiniuje zasadność wniosków o pomoc pieniężną na usamodzielnienie, zagospodarowanie i kontynuowanie nauki. Współpracuje też np. ze środowiskiem lokalnym oraz szkołą, w której kształci się jego podopieczna lub podopieczny. Osoba pełniąca funkcję opiekuna usamodzielnienia doradza też młodemu człowiekowi w życiowych sprawach. Dzieli się z nim swoim doświadczeniem, mądrością, przekazuje dobre wzorce i wartości. Stara się zmotywować wychowanka pieczy zastępczej do aktywizacji społecznej i do podjęcia działań, które pozwolą mu odnaleźć swoje miejsce w dorosłym życiu.
